|
WAGINOSKOPIA
Waginoskopia stosowana jest dla oceny części pochwowej i pochwy dziewcząt. Badanie to stosowano do tej pory w niewielu klinikach ze względu na brak odpowiednich, bezpiecznych przyrządów. Otoskopy, uretroskopy lub wzierniki nosowe nie nadają się do badania pochwy dziecięcej ze względu na nieodpowiednie wymiary, szerszą, tylną część wziernika bądź niekorzystny mechanizm rozszerzający oraz niedostateczne oświetlenie. Wprowadzając nieodpowiedni instrument można spowodować u dziecka uraz psychiczny
i fizyczny.
Waginoskopię pierwszy zastosował do badań u dzieci i dziewcząt pediatra węgierski Dobszay w 1939 r. sporządzając rurkowate wzierniki pochwowe w 3 wymiarach. Następnie inni lekarze starali się udoskonalić sposób przeprowadzania badań pochwy
u dzieci stosując do wziernikowania zewnętrzne oświetlenie, bądź reflektor czołowy, jak to się używa w badaniach laryngologicznych. Próbowano również umocować na końcu
endoskopu źródło światła żarowego, lecz metodę taką zarzucono ze względu na obawę poparzeń ścian pochwy. Dużym postępem było wykorzystanie tzw. zimnego światła
i wzierników z lupą powiększającą przez Örley'a i Vesely'ego jednakże ich waginoskop był niewygodny w użyciu.
Wskazania do waginoskopii:
- Niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych
- Nawracające przewlekłe zapalenia sromu
- Ciała obce
- Guzy
- Urazy (wypadkowe, spowodowane masturbacją, kryminalne)
- Wady rozwojowe dróg rodnych oraz cewki odbytu
Waginoskopia nie należy do metod rutynowych, jednakże jest bardzo pomocna
w wykrywaniu nadżerek, polipów części pochwowej macicy, procesów złośliwych np. we wczesnych odmianach sarcoma botryoides, których stwierdzenie bez waginoskopu byłoby niemożliwe.
Wzierniki do obejrzenia na stronie medycyna.optec.pl
|
